“Η πρακτική των μονών του Αγίου Όρους είναι γνωστή. Προβάλλουν βυζαντινά χρυσόβουλα και υπόσχονται την ανάπτυξη της περιοχής αλλά μόλις τους κατοχυρωθούν οι εκτάσεις προχωρούν στην άμεση πώλησή τους ”
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΛΑΜΑ εκπρόσωπος “Διαδημοτικής Κίνησης Πολιτών Χαλκιδικής SΟS”
Κάθετα αντίθετοι στις διεκδικήσεις τις Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου εμφανίζονται τοπική αυτοδιοίκηση, φορείς και κάτοικοι της περιοχής υπερασπίζονται το δημόσιο χαρακτήρα έκτασης που διεκδικεί η Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου
ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΗ
Νέα πραγματογνωμοσύνη διέταξε πριν από λίγες μέρες το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, μετά την έφεση που άσκησε το Δημόσιο κατά της πρωτόδικης απόφασης που αναγνώριζε στην ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου 4.439 στρέμματα στο δήμο Τορώνης Όπως αναφέρει ο δικηγόρος που εκπροσωπεί το δήμο Τορώνης, Γιώργος Κεσίδης, "το εφετείο διέβλεπε πρόβλημα στους χειρισμούς της μονής, κυρίως ως προς το έγγραφο που διαθέτει, το λεγόμενο ταπί (τίτλος ιδιοκτησίας επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) και με το οποίο διεκδικεί την εν λόγω έκταση. Το εφετείο έκανε δεκτό το αίτημα του Δημοσίου και των κατοίκων της περιοχής για διεξαγωγή νέας πραγματογνωμοσύνης και διόρισε ως πραγματογνώμονα τη λέκτορα της Φιλοσοφικής κ. Τζωρτζάκη. Παράλληλα και το Δημόσιο όρισε τεχνικό σύμβουλο για να ερευνήσει το θέμα".
Ο δήμαρχος Τορώνης Τέμπλας Κυπαρίσσης δήλωσε ικανοποιημένος με την απόφαση του δικαστηρίου, η οποία, όπως αναφέρει, "συνιστά στην ουσία εκ νέου εξέταση της υπόθεσης". Ο δήμαρχος επίσης υποστηρίζει πως η γη αυτή πρέπει να δοθεί στους πολίτες στους οποίους ανήκει εδώ και αιώνες. "Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με πολιτική παρέμβαση του Δημοσίου και άμεση απαλλοτρίωση των εκτάσεων αυτών" πρόσθεσε ο κ. Τέμπλας.
Από την πλευρά της η εκπρόσωπος της “Διαδημοτικής Κίνησης Πολιτών Χαλκιδικής SΟS” Κυριακή Μάλαμα εκφράζει την αντίθεσή της στις διεκδικήσεις των μονών και δηλώνει ότι: “Το δημόσιο δάσος ανήκει στον ελληνικό λαό καθώς και η πατρώα γη ανήκει επίσης σε όλους τους Χαλκιδικιώτες. Στην εν λόγω έκταση υπάρχουν αγροτεμάχια, βοσκοτόπια, ιδιόκτητες κατοικίες, μικροεπιχειρήσεις (π.χ. ενοικιαζόμενα δωμάτια, camping κτλ.) και κανένας δεν έχει δικαίωμα να τις σφετεριστεί”. Το ιστορικό της διαμάχης.
Η ιστορία της υπόθεσης αυτής ξεκινάει από το 1933 με την απαλλοτρίωση από το υπουργείο Γεωργίας όλης της έκτασης που κατείχε η μονή Κουτλουμουσίου (συνολικά 5.631 στρέμματα), η οποία παραχωρείται στο Σύλλογο Αποκατασταθέντων Ακτημόνων Καλλιεργητών. Παράλληλα όμορη έκταση 6.000 στρεμμάτων εκμισθώνεται από το Δημόσιο σε κτηνοτρόφους της περιοχής, ενώ το 1955 όλη αυτή η έκταση δίνεται από το υπουργείο Γεωργίας για αποκατάσταση μικροκτηνοτρόφων της περιοχής Συκιάς. Το πρόβλημα ήταν ότι και στις δύο περιπτώσεις δεν έγινε οριστική διανομή.
Το 1965 τα υπουργεία Οικονομικών και Γεωργίας με νόμο (Ε/5190/1965) απαλλοτριώνουν όλες τις εκτάσεις γης των μονών στη Χαλκιδική. Μετά από την καταμέτρηση δεν βρέθηκε καμία έκταση στην κατοχή της μονής Κουτλουμουσίου.
Η παραπάνω απόφαση ανακαλείται το 1968 από τη χούντα.
Το 1997 η μονή Κουτλουμουσίου με αίτησή της στο υπουργείο Γεωργίας ζητά ανάκληση της απαλλοτρίωσης, την οποία θεωρεί ανολοκλήρωτη, με το σκεπτικό ότι το 1933 δεν έγινε οριστική διανομή στους δικαιούχους και δεν έχει καταβληθεί αποζημίωση στη μονή. Η αίτηση απορρίπτεται και το 2000 η μονή Κουτλουμουσίου καταθέτει αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου διεκδικώντας 12.141 στρέμματα. Το 2006 το δικαστήριο, απουσία μαρτύρων του Δημοσίου και του δήμου Τορώνης, αναγνωρίζει την κυριότητά της μονής σε 4.439 στρέμματα και απορρίπτει την αγωγή της για την υπόλοιπη διεκδικούμενη από την πλευρά της έκταση.
Όπως δηλώνει η κ. Μάλαμα, "η αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του Δημοσίου και των κατοίκων της περιοχής ξεκινά από την ανάκληση του νόμου (Ε5190/1965) του 1965 από τη χούντα, γι' αυτό και ζητάμε την επαναφορά και εφαρμογή του νόμου αυτού”. Πρόσθεσε επίσης ότι "η πρακτική των μονών του Αγίου Όρους είναι γνωστή, καθώς προβάλλουν βυζαντινά χρυσόβουλα και οθωμανικά μολυβδογράμματα και υπόσχονται την ανάπτυξη στην περιοχή και νέες θέσεις εργασίας. Ενώ μόλις τους κατοχυρωθούν δικαστικά οι διεκδικούμενες από την πλευρά τους εκτάσεις προχωρούν στην άμεση πώλησή τους. Γνωστή είναι η περίπτωση του δάσους στο Κριαρίτσι, το οποίο μετά από τρεις συνεχόμενους εμπρησμούς αποχαρακτηρίστηκε και σήμερα ετοιμάζονται να χτιστούν 3.500 κατοικίες. Και το τραγελαφικό είναι ότι σε μια περιοχή που δεν υπάρχει νερό επιτρέπουν να χτιστεί ένας ολόκληρος οικισμός, ενώ έως τώρα με το επιχείρημα της έλλειψης νερού δεν έδιναν τις γνωστές άδειες στους κτηνοτρόφους της Συκιάς απαιτώντας μελέτη βοσκοϊκανότητας της περιοχής!".
Η “Θ” προσπάθησε να έρθει σε επικοινωνία με τον δικηγόρο της μονής Κουτλουμουσίου Κ. Μπότσαρη, αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατό λόγω απροθυμίας του ίδιου να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση...
[1] http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=21693
Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008
Δικαστικός σκόπελος για τις “άγιες” εκτάσεις στην Τορώνη [1]
“Η πρακτική των μονών του Αγίου Όρους είναι γνωστή. Προβάλλουν βυζαντινά χρυσόβουλα και υπόσχονται την ανάπτυξη της περιοχής αλλά μόλις τους κατοχυρωθούν οι εκτάσεις προχωρούν στην άμεση πώλησή τους” ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΛΑΜΑ εκπρόσωπος “Διαδημοτικής Κίνησης Πολιτών Χαλκιδικής SΟS” Κάθετα αντίθετοι στις διεκδικήσεις τις Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου εμφανίζονται τοπική αυτοδιοίκηση, φορείς και κάτοικοι της περιοχής υπερασπίζονται το δημόσιο χαρακτήρα έκτασης που διεκδικεί η Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου
ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΗ
Νέα πραγματογνωμοσύνη διέταξε πριν από λίγες μέρες το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, μετά την έφεση που άσκησε το Δημόσιο κατά της πρωτόδικης απόφασης που αναγνώριζε στην ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου 4.439 στρέμματα στο δήμο Τορώνης Όπως αναφέρει ο δικηγόρος που εκπροσωπεί το δήμο Τορώνης, Γιώργος Κεσίδης, "το εφετείο διέβλεπε πρόβλημα στους χειρισμούς της μονής, κυρίως ως προς το έγγραφο που διαθέτει, το λεγόμενο ταπί (τίτλος ιδιοκτησίας επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) και με το οποίο διεκδικεί την εν λόγω έκταση. Το εφετείο έκανε δεκτό το αίτημα του Δημοσίου και των κατοίκων της περιοχής για διεξαγωγή νέας πραγματογνωμοσύνης και διόρισε ως πραγματογνώμονα τη λέκτορα της Φιλοσοφικής κ. Τζωρτζάκη. Παράλληλα και το Δημόσιο όρισε τεχνικό σύμβουλο για να ερευνήσει το θέμα".
Ο δήμαρχος Τορώνης Τέμπλας Κυπαρίσσης δήλωσε ικανοποιημένος με την απόφαση του δικαστηρίου, η οποία, όπως αναφέρει, "συνιστά στην ουσία εκ νέου εξέταση της υπόθεσης". Ο δήμαρχος επίσης υποστηρίζει πως η γη αυτή πρέπει να δοθεί στους πολίτες στους οποίους ανήκει εδώ και αιώνες. "Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με πολιτική παρέμβαση του Δημοσίου και άμεση απαλλοτρίωση των εκτάσεων αυτών" πρόσθεσε ο κ. Τέμπλας.
Από την πλευρά της η εκπρόσωπος της “Διαδημοτικής Κίνησης Πολιτών Χαλκιδικής SΟS” Κυριακή Μάλαμα εκφράζει την αντίθεσή της στις διεκδικήσεις των μονών και δηλώνει ότι: “Το δημόσιο δάσος ανήκει στον ελληνικό λαό καθώς και η πατρώα γη ανήκει επίσης σε όλους τους Χαλκιδικιώτες. Στην εν λόγω έκταση υπάρχουν αγροτεμάχια, βοσκοτόπια, ιδιόκτητες κατοικίες, μικροεπιχειρήσεις (π.χ. ενοικιαζόμενα δωμάτια, camping κτλ.) και κανένας δεν έχει δικαίωμα να τις σφετεριστεί”. Το ιστορικό της διαμάχης.
Η ιστορία της υπόθεσης αυτής ξεκινάει από το 1933 με την απαλλοτρίωση από το υπουργείο Γεωργίας όλης της έκτασης που κατείχε η μονή Κουτλουμουσίου (συνολικά 5.631 στρέμματα), η οποία παραχωρείται στο Σύλλογο Αποκατασταθέντων Ακτημόνων Καλλιεργητών. Παράλληλα όμορη έκταση 6.000 στρεμμάτων εκμισθώνεται από το Δημόσιο σε κτηνοτρόφους της περιοχής, ενώ το 1955 όλη αυτή η έκταση δίνεται από το υπουργείο Γεωργίας για αποκατάσταση μικροκτηνοτρόφων της περιοχής Συκιάς. Το πρόβλημα ήταν ότι και στις δύο περιπτώσεις δεν έγινε οριστική διανομή.
Το 1965 τα υπουργεία Οικονομικών και Γεωργίας με νόμο (Ε/5190/1965) απαλλοτριώνουν όλες τις εκτάσεις γης των μονών στη Χαλκιδική. Μετά από την καταμέτρηση δεν βρέθηκε καμία έκταση στην κατοχή της μονής Κουτλουμουσίου.
Η παραπάνω απόφαση ανακαλείται το 1968 από τη χούντα.
Το 1997 η μονή Κουτλουμουσίου με αίτησή της στο υπουργείο Γεωργίας ζητά ανάκληση της απαλλοτρίωσης, την οποία θεωρεί ανολοκλήρωτη, με το σκεπτικό ότι το 1933 δεν έγινε οριστική διανομή στους δικαιούχους και δεν έχει καταβληθεί αποζημίωση στη μονή. Η αίτηση απορρίπτεται και το 2000 η μονή Κουτλουμουσίου καταθέτει αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου διεκδικώντας 12.141 στρέμματα. Το 2006 το δικαστήριο, απουσία μαρτύρων του Δημοσίου και του δήμου Τορώνης, αναγνωρίζει την κυριότητά της μονής σε 4.439 στρέμματα και απορρίπτει την αγωγή της για την υπόλοιπη διεκδικούμενη από την πλευρά της έκταση.
Όπως δηλώνει η κ. Μάλαμα, "η αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του Δημοσίου και των κατοίκων της περιοχής ξεκινά από την ανάκληση του νόμου (Ε5190/1965) του 1965 από τη χούντα, γι' αυτό και ζητάμε την επαναφορά και εφαρμογή του νόμου αυτού”. Πρόσθεσε επίσης ότι "η πρακτική των μονών του Αγίου Όρους είναι γνωστή, καθώς προβάλλουν βυζαντινά χρυσόβουλα και οθωμανικά μολυβδογράμματα και υπόσχονται την ανάπτυξη στην περιοχή και νέες θέσεις εργασίας. Ενώ μόλις τους κατοχυρωθούν δικαστικά οι διεκδικούμενες από την πλευρά τους εκτάσεις προχωρούν στην άμεση πώλησή τους. Γνωστή είναι η περίπτωση του δάσους στο Κριαρίτσι, το οποίο μετά από τρεις συνεχόμενους εμπρησμούς αποχαρακτηρίστηκε και σήμερα ετοιμάζονται να χτιστούν 3.500 κατοικίες. Και το τραγελαφικό είναι ότι σε μια περιοχή που δεν υπάρχει νερό επιτρέπουν να χτιστεί ένας ολόκληρος οικισμός, ενώ έως τώρα με το επιχείρημα της έλλειψης νερού δεν έδιναν τις γνωστές άδειες στους κτηνοτρόφους της Συκιάς απαιτώντας μελέτη βοσκοϊκανότητας της περιοχής!".
Η “Θ” προσπάθησε να έρθει σε επικοινωνία με τον δικηγόρο της μονής Κουτλουμουσίου Κ. Μπότσαρη, αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατό λόγω απροθυμίας του ίδιου να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση...
[1] http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=21693
“Η πρακτική των μονών του Αγίου Όρους είναι γνωστή. Προβάλλουν βυζαντινά χρυσόβουλα και υπόσχονται την ανάπτυξη της περιοχής αλλά μόλις τους κατοχυρωθούν οι εκτάσεις προχωρούν στην άμεση πώλησή τους” ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΛΑΜΑ εκπρόσωπος “Διαδημοτικής Κίνησης Πολιτών Χαλκιδικής SΟS” Κάθετα αντίθετοι στις διεκδικήσεις τις Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου εμφανίζονται τοπική αυτοδιοίκηση, φορείς και κάτοικοι της περιοχής υπερασπίζονται το δημόσιο χαρακτήρα έκτασης που διεκδικεί η Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου
ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΗ
Νέα πραγματογνωμοσύνη διέταξε πριν από λίγες μέρες το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, μετά την έφεση που άσκησε το Δημόσιο κατά της πρωτόδικης απόφασης που αναγνώριζε στην ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου 4.439 στρέμματα στο δήμο Τορώνης Όπως αναφέρει ο δικηγόρος που εκπροσωπεί το δήμο Τορώνης, Γιώργος Κεσίδης, "το εφετείο διέβλεπε πρόβλημα στους χειρισμούς της μονής, κυρίως ως προς το έγγραφο που διαθέτει, το λεγόμενο ταπί (τίτλος ιδιοκτησίας επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) και με το οποίο διεκδικεί την εν λόγω έκταση. Το εφετείο έκανε δεκτό το αίτημα του Δημοσίου και των κατοίκων της περιοχής για διεξαγωγή νέας πραγματογνωμοσύνης και διόρισε ως πραγματογνώμονα τη λέκτορα της Φιλοσοφικής κ. Τζωρτζάκη. Παράλληλα και το Δημόσιο όρισε τεχνικό σύμβουλο για να ερευνήσει το θέμα".
Ο δήμαρχος Τορώνης Τέμπλας Κυπαρίσσης δήλωσε ικανοποιημένος με την απόφαση του δικαστηρίου, η οποία, όπως αναφέρει, "συνιστά στην ουσία εκ νέου εξέταση της υπόθεσης". Ο δήμαρχος επίσης υποστηρίζει πως η γη αυτή πρέπει να δοθεί στους πολίτες στους οποίους ανήκει εδώ και αιώνες. "Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με πολιτική παρέμβαση του Δημοσίου και άμεση απαλλοτρίωση των εκτάσεων αυτών" πρόσθεσε ο κ. Τέμπλας.
Από την πλευρά της η εκπρόσωπος της “Διαδημοτικής Κίνησης Πολιτών Χαλκιδικής SΟS” Κυριακή Μάλαμα εκφράζει την αντίθεσή της στις διεκδικήσεις των μονών και δηλώνει ότι: “Το δημόσιο δάσος ανήκει στον ελληνικό λαό καθώς και η πατρώα γη ανήκει επίσης σε όλους τους Χαλκιδικιώτες. Στην εν λόγω έκταση υπάρχουν αγροτεμάχια, βοσκοτόπια, ιδιόκτητες κατοικίες, μικροεπιχειρήσεις (π.χ. ενοικιαζόμενα δωμάτια, camping κτλ.) και κανένας δεν έχει δικαίωμα να τις σφετεριστεί”. Το ιστορικό της διαμάχης.
Η ιστορία της υπόθεσης αυτής ξεκινάει από το 1933 με την απαλλοτρίωση από το υπουργείο Γεωργίας όλης της έκτασης που κατείχε η μονή Κουτλουμουσίου (συνολικά 5.631 στρέμματα), η οποία παραχωρείται στο Σύλλογο Αποκατασταθέντων Ακτημόνων Καλλιεργητών. Παράλληλα όμορη έκταση 6.000 στρεμμάτων εκμισθώνεται από το Δημόσιο σε κτηνοτρόφους της περιοχής, ενώ το 1955 όλη αυτή η έκταση δίνεται από το υπουργείο Γεωργίας για αποκατάσταση μικροκτηνοτρόφων της περιοχής Συκιάς. Το πρόβλημα ήταν ότι και στις δύο περιπτώσεις δεν έγινε οριστική διανομή.
Το 1965 τα υπουργεία Οικονομικών και Γεωργίας με νόμο (Ε/5190/1965) απαλλοτριώνουν όλες τις εκτάσεις γης των μονών στη Χαλκιδική. Μετά από την καταμέτρηση δεν βρέθηκε καμία έκταση στην κατοχή της μονής Κουτλουμουσίου.
Η παραπάνω απόφαση ανακαλείται το 1968 από τη χούντα.
Το 1997 η μονή Κουτλουμουσίου με αίτησή της στο υπουργείο Γεωργίας ζητά ανάκληση της απαλλοτρίωσης, την οποία θεωρεί ανολοκλήρωτη, με το σκεπτικό ότι το 1933 δεν έγινε οριστική διανομή στους δικαιούχους και δεν έχει καταβληθεί αποζημίωση στη μονή. Η αίτηση απορρίπτεται και το 2000 η μονή Κουτλουμουσίου καταθέτει αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου διεκδικώντας 12.141 στρέμματα. Το 2006 το δικαστήριο, απουσία μαρτύρων του Δημοσίου και του δήμου Τορώνης, αναγνωρίζει την κυριότητά της μονής σε 4.439 στρέμματα και απορρίπτει την αγωγή της για την υπόλοιπη διεκδικούμενη από την πλευρά της έκταση.
Όπως δηλώνει η κ. Μάλαμα, "η αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του Δημοσίου και των κατοίκων της περιοχής ξεκινά από την ανάκληση του νόμου (Ε5190/1965) του 1965 από τη χούντα, γι' αυτό και ζητάμε την επαναφορά και εφαρμογή του νόμου αυτού”. Πρόσθεσε επίσης ότι "η πρακτική των μονών του Αγίου Όρους είναι γνωστή, καθώς προβάλλουν βυζαντινά χρυσόβουλα και οθωμανικά μολυβδογράμματα και υπόσχονται την ανάπτυξη στην περιοχή και νέες θέσεις εργασίας. Ενώ μόλις τους κατοχυρωθούν δικαστικά οι διεκδικούμενες από την πλευρά τους εκτάσεις προχωρούν στην άμεση πώλησή τους. Γνωστή είναι η περίπτωση του δάσους στο Κριαρίτσι, το οποίο μετά από τρεις συνεχόμενους εμπρησμούς αποχαρακτηρίστηκε και σήμερα ετοιμάζονται να χτιστούν 3.500 κατοικίες. Και το τραγελαφικό είναι ότι σε μια περιοχή που δεν υπάρχει νερό επιτρέπουν να χτιστεί ένας ολόκληρος οικισμός, ενώ έως τώρα με το επιχείρημα της έλλειψης νερού δεν έδιναν τις γνωστές άδειες στους κτηνοτρόφους της Συκιάς απαιτώντας μελέτη βοσκοϊκανότητας της περιοχής!".
Η “Θ” προσπάθησε να έρθει σε επικοινωνία με τον δικηγόρο της μονής Κουτλουμουσίου Κ. Μπότσαρη, αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατό λόγω απροθυμίας του ίδιου να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση...
[1] http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=21693
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
